De aanwerving van een nieuwe algemeen directeur verliep chaotisch en incorrect

Toen de vorige algemeen directeur ruim op tijd zijn nakende pensionering aankondigde, leek het toenmalig bestuur daar niet direct mee aan de slag te gaan. Wanneer de ultieme datum naderde en de directeur aangaf dat er een beslissing moest genomen worden, begon er een hobbelig parcours.

Er werd beslist om de functie via interne bevordering open te stellen. Enkel gemeentepersoneel kon zich kandidaat stellen. Daarnaast konden enkel masters in de rechten kandideren, een zeer enge benadering en niet meer van deze tijd. Groen zocht uit en merkte op dat slecht 1 persoon in aanmerking kwam voor deze vacature. In grote steden is interne bevordering vaak aangewezen, in kleine gemeenten geeft dat een geurtje van favoritisme. We vroegen meermaals om de vacature ook via externe aanwerving in te kunnen vullen, maar werden niet gehoord.

Kort daarna werd deze kandidaat ad interim aangesteld, omdat er geen andere keuze mogelijk was. Een gemeenteraad kan namelijk niet plaatsvinden zonder de aanwezigheid van een algemeen directeur. Ondertussen werd de selectieprocedure aangepast en werd er een zeer professionele jury voorzien voor een eerste test. De kandidaat slaagde niet en de aanwerving zelf werd noodgedwongen gestopt. Er was immers maar 1 kandidaat. Het nieuwe bestuur besloot om de interne aanwerving te behouden en de selectie te laten organiseren door het vaste selectiebureau van de gemeente waar onze directieleden geregeld komen. Sommige potentiële kandidaten voor de functie zaten zelfs in de jury om hun eigen leidinggevende te beoordelen. Gans dit parcours is een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet.