Een sociaal beleid in lokale besturen kan er zeer verschillend uitzien. Alles hangt af van hoeveel men wil besteden aan het aanbieden van zorg en verbinding. Vaak denkt men in de eerste plaats aan het OCMW, maar dat is slechts een deel van het sociaal beleid. Er moet ook stilgestaan worden bij kinderopvang, seniorenzorg en buurtwerking. Onder het beleid van een bekwame en betrokken schepen was het sociaal beleid lange tijd goed. We moeten echter met spijt vaststellen dat het de laatste jaren de verkeerde kant opgaat.

OCMW

Het OCMW van Jabbeke is wat men een klein OCMW kan noemen. Het aantal dossiers is beperkt en er wordt meer gefocust op sociale dienstverlening dan aan bijvoorbeeld leeflonen. Dat is ook logisch. Groot-Jabbeke is een dure gemeente om te wonen waarbij de huurprijzen sterk boven het gemiddelde uitkomen. Bijgevolg wonen er weinig mensen in Jabbeke die in aanmerking komen voor leefloon, de allerlaagste sociale uitkering.

In de bijzondere commissie sociale zaken (de vroegere OCMW-raad) worden concrete dossiers van cliënten besproken. We stellen ons de vraag of net niet verkozen lokale politici eigenlijk wel goed geplaatst zijn om zich uit te spreken over zaken waar ze geen expertise in hebben en waar het buikgevoel sterk speelt met alle gevolgen van dien. CD&V is in het comité gemakkelijk beïnvloedbaar voor de commentaar van de oppositie. Wegens strategische spelletjes tussen N-VA en het huidige Vooruit werd Groen Jabbeke op slinkse wijze uit dit comité gehouden waardoor een sociaal links tegengewicht (en ook expertise gezien de sociale opleidingen van onze kandidaten) weg viel. Groen Jabbeke functioneerde namelijk steeds als het sociale geweten van de CD&V meerderheid in het OCMW. Het resultaat van dit alles is dat het OCMW vandaag een wel zeer hardvochtige richting volgt waar geen plaats is voor enige begrip of medeleven met de situatie van de meest kwetsbare inwoners.

Het OCMW beschikt als kleine gemeente over een vrij groot aantal woningen voor sociale huisvesting. Dat is op zich positief, maar er kunnen vragen gesteld worden bij de toewijzing er van en zeker bij de opvolging. Daarnaast beschikken we ook over 4 woningen voor noodopvang. Dit zijn woningen die kunnen toegewezen worden aan mensen die om bepaalde redenen dakloos zijn geworden. Denk bijvoorbeeld aan een gezin die haar woning verliest in een brand en tijdelijk moet worden opgevangen. Recent werd het reglement herzien, omdat de gemeente wel zeer hoge facturen had ontvangen. We wezen er de schepen op dat een noodwoning dient als noodoplossing en niet als sociale huisvesting. De druk is namelijk hoog omdat het Vlaams sociaal woonbeleid al decennia faalt. We willen plaats beschikbaar houden voor wanneer inwoners plots nood hebben aan zo'n woning zodat ze niet naar een andere gemeente zouden moeten verhuizen. In die zin moet het OCMW al van bij het begin begeleiding aanbieden en op zoek gaan naar een nieuwe woning voor de bewoners van een noodwoning. Dat geldt trouwens ook voor de sociale woningen en maakt in feite de kern uit van sociaal werk: mensen begeleiden om opnieuw greep te krijgen op hun leven en hun situatie te verbeteren.

Kinderopvang

Het voorzien van voldoende kinderopvang is voor elk lokaal bestuur een uitdaging. Het precaire statuut van kinderverzorg(st)er ligt mee aan de basis daarvan, maar is niet de enige factor. In het verleden heeft het bestuur kinderopvang steeds goed aangepakt, maar ze kwam in moeilijkheden om personeel te vinden. Ook zelfstandige crèches sloten vaak de deuren. Er werd dan maar beroep gedaan op de private markt en De Kikker kon goedkoop gebruik maken van gemeentelijke infrastructuur. De prijzen werden tijdelijk in de hand gehouden door gemeentelijke subsidies, maar ook daar kwam een einde aan. Tijdens een gemeenteraad haalde de burgemeester hard uit naar de Kikker die daarop prompt haar deuren sloot en de ouders aan hun lot overliet. Een mooi voorbeeld dat de vrije markt geen plaats heeft in de zorg. Het bestuur liet in allerijl een noodkinderopvang oprichten aan het VTC in de vorm van containerwoningen.

De voorbije legislatuur zijn er heel veel woningen bijgekomen en is de bevolking stevig gegroeid. Het is dan ook opmerkelijk dat het bestuur er blijkbaar geen rekening mee heeft gehouden dat de nood aan kinderopvang sterk zou stijgen. Dat is een flagrante misrekening van de zogenaamde gezinspartij en toont duidelijk aan dat er eigenlijk niet nagedacht wordt bij de mogelijke gevolgen van beslissingen. Kinderopvang is een basisbehoefte geworden in onze samenleving. Een lokaal bestuur moet daar voldoende in investeren ook als dat kosten met zich meebrengt. Er moet dus dringend voldoende kinderopvang bijkomen.

Senioren

Het moet gezegd. Als er een politieke bevoegdheid is in Jabbeke dat hoegenaamd niet verwaarloosd wordt, is het senioren en ouderenzorg. Dat bij deze groep mensen de meeste CD&V kiezers te vinden zijn, heeft daar zeker een invloed op.

Plaatselijke seniorenorganisaties krijgen voldoende steun vanuit de gemeente. Ook via het OCMW wordt er via allerhande diensten zoals het verstrekken van warme maaltijden en een thuiszorgdienst voor gezorgd dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen verblijven. Ook wanneer het thuiswonen niet langer kan, is het voor senioren belangrijk om in de eigen gemeente te kunnen blijven. Vaak kennen de bewoners elkaar al vele jaren en het samenzijn kan hun levenskwaliteit verhogen door eenzaamheid tegen te gaan. Het gebeurt niet vaak, maar wat zorgcentra voor senioren betreft staat Varsenare er goed voor. Er is het groene domein van Avondrust en in het centrum residentie Christoff die heel wat plaatsen aanbiedt. Voor mensen uit de ander deelgemeenten is dit echter wel wat ver van hun normale leefwereld. De vraag kan ook gesteld worden of de huidige plaatsen wel zullen voldoen in de toekomst. In de komende 20 jaar zullen de babyboomers massaal hun weg vinden naar de verzorgingscentra. Groen Jabbeke denkt dan ook dat de bouw van een gemeentelijk woonzorgcentrum zeker geen overbodige luxe is.

Naar aanleiding van de sluiting van het dorpscafé van Marie-Jeanne kwam het bestuur met het voorstel om de gebouwen van de post te kopen en er een buurthuis in te richten met een focus op oudere inwoners. We waren aanvankelijk sceptisch, maar steunden wel de aankoop van het gebouw. We vinden het steeds een goede zaak als een gemeente vastgoed bijkoopt. Door een intensieve interne werking is het buurthuis bijzonder succesvol gebleken. Er kan dan ook eens nagedacht worden om dit ook in andere deelgemeenten te voorzien. Anderzijds moet een bestuur zich behoeden om niet in concurrentie te gaan met bestaande zaken. Het grote voordeel van het buurthuis is dat de gemeente ervaring heeft opgedaan hoe een dergelijk initiatief succesvol kan zijn. Als het goed is, zeggen we het ook.

Buurtwerking

Een interessant thema binnen het sociaal beleid is buurtwerking of wijkwerking. Er bestaan tal van initiatieven vanuit de bewoners. Het kan gaan om verschillende insteken. Zo heeft de gemeente een aantal organisaties op haar grondgebied voor mensen met een beperking. Het zou interessant zijn om deze organisaties meer te betrekken bij de buurt en het dorp waar ze gevestigd zijn. Dat vraagt veel overleg.

Groen Jabbeke is reeds jaren voorstander om in de wijken van de deelgemeentes wijkraden op te richten. Deze kunnen functioneren als adviesraden, maar spitsen zich toe op zaken die een wijk aanbelangen. Het bevordert ook de participatie van de inwoners bij het beleid en men leert zijn buren beter kennen. Daarnaast houdt het bestuur zo ook een vinger aan de pols en krijgt ze ruim op tijd zicht op mogelijke ergernissen of problemen.